Sunday, March 8, 2009

ചെരുപ്പ്



ഒന്ന് - ഇരയുടെ മൌനം
ചെരിപ്പുകള്‍ കാലുകള്‍ക്കൊരു കരുതലാണ് -
മുള്ളും കൊള്ളിയും തരക്കരുതെ എന്ന് പറഞ്ഞ്
കാലില്‍ ആദ്യമായി ചെരിപ്പിട്ടതും -പിന്നെ
പതിയെ വേച്ച് വെച്ചതൊരു ശീലമായതും ........
രണ്ട് - വേട്ടക്കാരന്റെ അലമുറകള്‍
ഒരു കൂട്ടം ചെരിപ്പുകളുണ്ട് വേട്ടക്കാരന്
ഇരകളുടെ രക്തമൂറ്റി കാലില്‍ പ്രതിഷ്ടിച്ചവ
കല്ലും മുള്ളും കൊള്ളിയും
ഇരയുടെ ഹൃദയത്തില്‍ തറച്ച്
വള്ളികള്‍ തീര്‍ത്തവ.....
മൂന്ന് - വേട്ടയുടെ അവസാനം
ഇരയുടെ വേട്ടയ്ക്ക് പ്രായോജകരില്ല
രക്തമൂറ്റിക്കുടിക്കാന്‍ യന്ത്രങ്ങളുമില്ല
കാതങ്ങളോളം തഴമ്പിച്ച
ആരവങ്ങളുണ്ട്-അവ
നെഞ്ചേറ്റിയ ഒരു കൂട്ടം
ചെരിപ്പുകളുമുണ്ട്.

മുഖം കൊള്ളെ ചെരിപ്പുകള്‍
പതിക്കുമ്പോള്‍
ആരുമൊന്നു വിറക്കും .
കാല്‍ക്കീഴില്‍ ലോകം മുഴുവന്‍ പടച്ചു വെച്ചവന്‍ പോലും .
ഒടുവില്‍ വേട്ടക്കാരന്‍ മുട്ട് മടക്കുന്നൊരു കാലം വരും ...
ചെരുപ്പില്‍ തഴമ്പിച്ച ആരവങ്ങളൊന്നായി
പ്രഹങ്ങളായി പതിക്കും കാലം ...







3 comments:

agnihothri said...

farookh,
you are maturing in your writings day by day !!! keep it up and use the flame you were presented,to make ashes -the un solicited all !!!

JeffyJan said...

Farookkah,
MH-ile thoolika ippol thuranneyuthan thudangiyathil atheeva santhosham thonnunnu.Thudarnneyuthoo..Churulazhizhattae....

Anonymous said...

cherippukal chilathu parayunnu.natanna vazhikal , keriya mullukal etc.